کشف بزرگ نابغه‌ای که ویران‌گرترین سلاح جهان را ساخت
تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۳۸۰۴۴
جی رابرت اوپنهایمر پیش از رهبری پروژه منهتن، مقاله‌ای نوشت که در آن توضیح می‌داد پرجرم‌ترین ستاره‌ها در نهایت باید به سیاه چاله تبدیل شوند.
این روز‌ها فیلم زندگی اوپنهایمر به کارگردانی کریستوفر نولان و بازی مت دیمون حسابی خبرساز شده است. جی رابرت اوپنهایمر، امروزه بیشتر به خاطر رهبری علمی پروژه منهتن ایالات متحده، که در واقع برنامه برای ساخت اولین بمب اتمی بود، به «ویرانگر دنیا» شناخته می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کیپ تورن، استاد بازنشسته فیزیک در موسسه فناوری کالیفرنیا که در سال ۲۰۱۷ جایزه نوبل فیزیک را برای کارش با رصدخانه امواج گرانشی تداخل سنج لیزری (LIGO)، دریافت کرد در مورد مقاله اوپنهایمر در مورد کاوش سیاهچاله‌ها می‌گوید: «این بسیار فراتر از آنچه که دیگران تا به حال انجام داده بودند، است.»
ورود اوپنهایمر به اخترفیزیک با مقاله‌ای در سال ۱۹۳۸ درباره ستارگان نوترونی آغاز شد، که در سال ۱۹۳۹ ادامه یافت و اصول نظریه نسبیت عام اینشتین را در بر گرفت. او سپس مقاله سومی را در مورد سیاهچاله‌ها در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ منتشر کرد، اما در آن زمان به ندرت مورد توجه قرار گرفت، زیرا در همان روزی بود که آلمان به لهستان حمله کرد و جنگ جهانی دوم را آغاز کرد. اوپنهایمر دیگر هرگز در مورد این موضوع چیزی ننوشت.
هر مقاله با یک عضو متفاوت از گروهی از دانشجویان فارغ التحصیل و دانش پژوهان فوق دکترا نوشته شده بود که اوپنهایمر با دقت پرورش می‌داد. این حمایت‌ها توانایی او را برای پرش بین موضوعات تحقیقاتی تسهیل می‌کردند و در نهایت، به گفته تورن و دیگران، یکی از مهم‌ترین مشارکت‌های او در فیزیک انجام شد.
مقاله سوم اوپنهایمر که با شاگردش هارتلند اسنایدر نوشته شده است، پیامد‌های نسبیت عام را بر پرجرم‌ترین ستارگان کیهان بررسی می‌کند. اگرچه فیزیکدانان برای ساده کردن این سوال نیاز داشتند که فرضیاتی را لحاظ کنند، اما آنها به این نتیجه رسیدند که یک ستاره به اندازه کافی بزرگ به طور گرانشی به طور نامحدود و در مدت زمان محدود، فرو می‌ریزد، در واقع به این معنی که اجرامی که ما اکنون به عنوان سیاهچاله می‌شناسیم، می‌توانند وجود داشته باشند.
دیوید کایزر، فیزیکدان و مورخ علم در مؤسسه فناوری ماساچوست، می‌گوید: «در نهایت باید چیزی پدیدار شود که ما اکنون، آن را تکینگی می‌نامیم، نقطه‌ای با چگالی بی‌نهایت که به نوعی، فضا-زمان در آن پاره می‌شود، و باید به چیزی تبدیل شود که اکنون آن را افق رویداد می‌نامیم»؛ البته که همه این‌ها در مقاله اوپنهایمر است.
در دهه‌های پس از نظریه سیاه‌چاله‌ی اوپنهایمر و اسنایدر، دانشمندان تأیید کرده‌اند که همان اصول حتی بدون فرضیات ساده‌کننده‌ای که در ابتدا مطرح شده بود، پابرجا هستند. تورن می‌گوید که این مقاله با توجه به کار‌های معاصر یک فیزیکدان معروف‌تر، کسی که در وهله اول نسبیت عام را توسعه داد، حیرت‌انگیز است. تورن می‌گوید: «آلبرت اینشتین، تقریباً همزمان مقاله‌ای منتشر کرد که در آن استدلال می‌کرد که نمی‌توان یک ستاره یا هیچ جسمی را به اندازه‌ای که ما اکنون شعاع گرانشی یا اندازه یک سیاهچاله می‌نامیم کوچک شود.» بنظر اینشتین کاملا در اشتباه بود.
کاشف بمب اتم
مانوئل اورتگا رودریگز، فیزیکدان نظری در دانشگاه ریکا، می‌گوید: «علیرغم شایستگی کار اوپنهایمر و اسنایدر در مورد سیاهچاله ها، این که چگونه می‌توان ایده‌های درخشان را نادیده گرفت، برای دهه‌ها مورد توجه فیزیکدانان بود و امروزه به عنوان نمونه‌ای هشیارکننده شناخته می‌شود.»
او می‌گوید: «واقعاً، واقعاً جالب، شگفت‌انگیز و ترسناک بود که چنین ایده‌ای برای ۲۵ سال وجود داشت و هیچ‌کس به آن توجه نکرد. این بدان معناست که امروز می‌توانیم یک ایده به همان اندازه انقلابی داشته باشیم که جامعه آن را نادیده می‌گیرد.»
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: بمب اتم کشف فناوری فناوری فضایی فیزیک هسته ای سیاهچاله ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۳۸۰۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رصد آسمان بر بلندای کوه | بزرگ‌ترین تلسکوپ ایران کجاست؟
به گزارش همشهری آنلاین: عکس‌های عجیب و جدیدی که تلسکوپ جیمز وب از کهکشان‌های مختلف در سال ۲۰۲۳گرفت و منتشر کرد گواه این مدعاست. آغاز به‌کار مرتفع‌ترین رصدخانه نجومی جهان در ژاپن، بهانه‌ای شد برای پرداختن به چند رصدخانه مهم جهان و ایران.
مرتفع‌ترین رصدخانهاز تلسکوپ‌های ابتدایی با مکانیسم‌های اولیه گرفته تا تلسکوپ‌های بزرگ رادیویی و فضایی مانند جیمز وب از گذشته تاکنون برای کشف و شهود در آسمان استفاده شدند، اما تلاش برای دید واضح‌تر از کیهان همچنان ادامه دارد.
رصدخانه آتاکاما دانشگاه توکیو (TAO) یک مرکز پیشگامانه است که ۳۰آوریل ۲۰۲۴(۱۱اردیبهشت) افتتاح شد. این رصدخانه با ارتفاع خیره‌کننده ۵۶۴۰متری عنوان مرتفع‌ترین رصدخانه نجومی جهان را به‌خود اختصاص داده است. در آن ارتفاع، رطوبت کمی در فضا وجود دارد که برای دید مادون قرمز مناسب است.
با وضوح بی‌نظیر، این هوای خشک و رقیق به TAO اجازه می‌دهد تا طیف فروسرخ میانی را مشاهده کند که برای مطالعه محیط‌های ستاره‌ای و مناطق تشکیل سیاره بسیار مهم است. TAO تنها تلسکوپ زمینی در جهان خواهد بود که به‌دلیل ارتفاع و محیط خشک می‌تواند طول موج‌های فروسرخ میانی را به‌طور مؤثر رصد کند.
رصدخانه مونا کیا در هاواییرصدخانه مونا کیا در جزایر هاوایی آمریکا، شامل مجموعه‌ای از تلسکوپ‌هاست که ۱۲مؤسسه در آن فعال است. از مهم‌ترین ویژگی‌های این رصدخانه استقرار روی قله‌ای با ارتفاع زیاد، آسمان تاریک، جدا بودن از فضای شلوغ شهری، پوشش ابرها، رطوبت کم و آتشفشان‌های عظیم است.
این یک مکان ایده‌آل برای رصدخانه است و می‌تواند تصاویر بسیار واضحی از ستارگان، سیارات و دیگر مشاهدات کیهانی ارائه دهد. در سال‌های اخیر، اکتشافات مهمی مانند سرعت شتاب انبساط جهان، کشف یک سیاهچاله بسیار پرجرم در کهکشان راه شیری، کشف سیارات فراخورشیدی، تشخیص و نظارت سیارک‌ها و مطالعات مربوط به کهکشان‌های دور در این مرکز انجام شده است.
رصد در ایران از باستانشمار رصدخانه‌های ایران به ۱۵رصدخانه می‌رسد که از دوران باستان تا دوره معاصر را شامل می‌شود. وقتی قدیمی‌ترین منجمان دنیا ایرانی هستند، وجود رصدخانه‌هایی که برخی از آنها به تاریخ پیوسته‌اند در مناطق مختلف کشور منطقی است. به‌عنوان مثال رصدخانه مراغه به عصر ایلخانی در ایران بازمی‌گردد. این رصدخانه یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی از آن دوران است که با تلاش‌های خواجه نصیرالدین طوسی، منجم سرشناس ایرانی ساخته شد. این رصدخانه سال ۶۳۸شمسی روی یک تپه ۱۱۰متری در نزدیکی مراغه ساخته شد.
کشف آسمان از قلب خرمآباداما رصدخانه کاسین به‌عنوان مدرن‌ترین رصدخانه خاورمیانه شناخته می‌شود. این رصدخانه در ارتفاع ۱۷۰۰متری از سطح دریا در شهر خرم‌آباد و بر قله کوه مدبه معروف به بام خرم‌آباد ساخته شده است.
این رصدخانه شناخته شده ۱۶تلسکوپ دارد که درمیان آنها تلسکوپ خورشیدی کورونادو و تلسکوپ مرکزی سلسترون از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. علاوه بر تلسکوپ‌ها، این مجموعه از ۳ آسمان‌نما تشکیل شده که یکی ثابت و ۲ تای دیگر متحرک هستند.
بیشتر بخوانید:
روبات چینی در مسیر ماه | مقصد؛ قطب جنوب بزرگ‌ترین تلسکوپ ایرانی در رصدخانه ملیبهترین رصدخانه ایران با عنوان رصدخانه ملی با تلسکوپی با آینه ۳.۴متری از سال ۱۴۰۰مورد بهره‌برداری رسیده است. تلسکوپ به‌کار رفته در این رصدخانه به‌عنوان بزرگ‌ترین تلسکوپ ایران و حتی غرب آسیا شناخته می‌شود.
رصدخانه ملی ایران در ۳۳کیلومتری جنوب غرب کاشان و در ارتفاع ۳۶۰۰متری قله گرگش که دومین قله مرتفع رشته‌کوه کرکس است، واقع شده است. نخستین تصویر رنگی این رصدخانه پاییز ۱۴۰۱منتشر شد که در این تصویر، تلسکوپ به رصد کهکشان «NGC ۲۳» پرداخته است.
کد خبر 848797 برچسب‌ها كهكشان راه شيرى تلسکوپ جیمز وب منظومه شمسی تلسکوپ فضایی رصدخانه
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند